Βελτίωση φυτών Θεωρία & Ασκήσεις

Βελτίωση φυτών
Θεωρία και ασκήσεις

Συγγραφέας: Ιωάννης Ξυνιάς
ISBN: 9789608002753
Σελίδες: 600
Σχήμα: 17 Χ 24
Εξώφυλλο: Μαλακό
Έτος έκδοσης: 2014

Κωδικός Βιβλίου στον Εύδοξο: 86200241

Το βιβλίο χωρίζεται σε δυο μέρη, ένα θεωρητικό και ένα εργαστηριακό. Καταβλήθηκε ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε στο θεωρητικό μέρος να καλυφθούν όσο το δυνατό περισσότερα θέματα, από αυτά που ο βελτιωτής αντιμετωπίζει στην καθημερινή του πράξη. Επιπλέον, περιλήφθηκε και ένα κεφάλαιο που αφορά την Οργανική βελτίωση, που αποτελεί μια διαφορετική προσέγγιση στη δημιουργία νέων ποικιλιών, ώστε να καλυφθεί το κενό που υπάρχει στην ελληνική βιβλιογραφία. Επίσης, δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή ώστε στο κεφάλαιο της μοριακής βελτίωσης να περιληφθούν και ορισμένες νεώτερες προσεγγίσεις, που αναμένεται να απασχολήσουν τους βελτιωτές κατά τα προσεχή χρόνια. Το δεύτερο μέρος του βιβλίου αφορά τις εργαστηριακές ασκήσεις, την πρακτική δηλαδή εμπέδωση των γνώσεων που αποκτήθηκαν από το θεωρητικό μέρος. Για λόγους καθαρά εκπαιδευτικούς, ως φυτά-πρότυπα χρησιμοποιήθηκαν το σιτάρι, για τα αυτογονιμοποιούμενα, και το καλαμπόκι, για τα σταυρογονιμοποιούμενα. Καταβλήθηκε ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε να χρησιμοποιηθούν στις ασκήσεις αρχές και μέθοδοι, που μπορούν να εφαρμοσθούν, με μικρές τροποποιήσεις, σε οποιοδήποτε άλλο φυτό.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο: ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΦΥΤΩΝ
1.1. Ο ρόλος της Βελτίωσης των φυτών στη Γεωργία.
1.2. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα που ενδιαφέρουν τη Βελτίωση των φυτών.
1.2.1. Η απόδοση.
1.2.2. Ανθεκτικότητα σε βιοτικούς παράγοντες.
1.2.3. Συστατικά του σπόρου.
1.2.4. Ποιότητα ως ζωοτροφή.
1.2.5. Ανθεκτικότητα σε αβιοτικούς παράγοντες.
1.2.6. Προσαρμοστικότητα στην εκμηχάνιση της παραγωγής.
1.2.7. Ανθεκτικότητα στο πλάγιασμα.
1.2.8. Ανταπόκριση στη φωτοπερίοδο.
1.3. Χρήσιμοι ορισμοί.
1.4. Συνοπτική παρουσίαση της εξέλιξης της Γενετικής Βελτίωσης των
φυτών από τέχνη σε επιστήμη.
1.4. Βιβλιογραφία

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο: ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ
2. 1. Γενικά.
2. 2. Σχηματισμός γαμετών και γονιμοποίηση.
2. 3. Εγγενής αναπαραγωγή.
2. 4. Μηχανισμοί που ευνοούν την αυτογονιμοποίηση ή την
σταυρογονιμοποίηση.
2. 4. 1. Μορφολογία του άνθους.
2. 4. 2. Αυτό-ασυμβίβαστο.
2. 4. 3. Αρρενοστειρότητα.
2. 5. Αγενής αναπαραγωγή.
2.6. Βιβλιογραφία

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο: ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΛΛΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
3. 1. Στόχος ενός βελτιωτικού προγράμματος.
3. 2. Πηγές γονιδίων.
3. 2. 1. Συγγενείς ποικιλίες.
3. 2. 2. Τα συγγενή είδη ή γένη.
3. 2. 3. Μεταλλάξεις.
3. 2. 4. Γενετική Μηχανική.
3. 3. Αξιοποίηση της νέας γενετικής παραλλακτικότητας.
3. 3. 1. Έλεγχος της συνδυαστικής ικανότητας.
3. 3. 2. Ελεγχόμενες διασταυρώσεις.
3. 3. 2. 1. Αυτογονιμοποιούμενα φυτικά είδη.
3. 3. 2. 2. Σταυρογονιμοποιούμενα φυτικά είδη.
3.4. Βιβλιογραφία

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο: ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΤΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ
ΓΕΝΕΤΙΚΗ
4.1. Γενετική των πληθυσμών.
4.1.1 Ορισμός και ιδιότητες του πληθυσμού.
4.1.2. Η παραλλακτικότητα στους πληθυσμούς.
4.1.3. Πηγές παραλλακτικότητας.
4.1.3.1. Μεταλλάξεις.
4.1.3.2. Ανταλλαγή.
4.1.3.3. Μετανάστευση ατόμων.
4.1.4. Επίδραση της εγγενούς αναπαραγωγής στην παραλλακτικότητα.
4.1.5. Συχνότητα των γονιδίων.
4.1.5.1. Τα γονίδια είναι ημικυρίαρχα ή συγκυρίαρχα.
4.1.5.2. Τα γονίδια είναι κυρίαρχα.
4.1.5.3. Παράγοντες που διαφοροποιούν τις συχνότητες των γονιδίων.
4.1.5.1. Η Συγγενική αναπαραγωγή και το επιλεκτικό ζευγάρωμα.
4.1.5.2. Η φυσική επιλογή.
4.1.5.3. Το μέγεθος του πληθυσμού.
4.1.5.4. Επιλεκτική μεταβίβαση των γονιδίων και των γαμετών.
4.2. Ποσοτική Γενετική.
4.2.1. Τρόπος κληρονόμησης ποσοτικών γνωρισμάτων.
4.2.2. Τι είναι συντελεστής κληρονομικότητας.
4.2.3. Υπολογισμός του συντελεστή κληρονομικότητας.
4.2.3.1. Ανάλυση της φαινοτυπικής διακύμανσης.
4.2.3.2. Συμμεταβολή μεταξύ γονέων και απογόνων.
4.2.4. Η γενετική πρόοδος που επιτυγχάνεται σε μια γενεά επιλογής.
4.2.5. Ετέρωση.
4.2.6. Εκτίμηση της ετέρωσης.
4.2.6. Γενετική βάση της ετέρωσης.
4.2.6. 1. Θεωρία της κυριαρχίας.
4.2.6. 2. Θεωρία της υπερκυριαρχίας.
4.3. Βιβλιογραφία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5ο: ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΓΕΝΕΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΚΑΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΓΕΝΟΤΥΠΟ

5.1. Βασικές αρχές και έννοιες του Γεωργικού Πειραματισμού.
5.1.1. Ο ρόλος των επαναλήψεων.
5.1.2. Ο ρόλος της τυχαιοποίησης.
5.2. Η επιλογή των γονέων.
5.3. Προβλήματα κατά την επιλογή και αξιολόγηση του νέου γενετικού υλικού.
5.3.1. Το περιβάλλον.
5.3.1.1. Η ετερογένεια του εδάφους.
5.3.1.2. Οι συνθήκες ανάπτυξης των φυτών.
5.3.1.3. Η ικανότητα ανταγωνισμού των φυτών.
5.3.2. Ο γενότυπος.
5.3.3. Η αλληλεπίδραση γενοτύπου περιβάλλοντος.
5.4. Οι κυριότεροι τρόποι για να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα κατά την επιλογή και αξιολόγηση του νέου γενετικού υλικού.
5.4.1. Οι μέθοδοι των δοχείων και των όρχων
5.4.2. Η μέθοδος χωρισμού του αγρού σε ομάδες ομοιογένειας.
5.4.3. Η μέθοδος του γειτονικού μάρτυρα.
5.4.4. Η μέθοδος του κινητού μέσου όρου.
5.4.5. Η επιλογή απουσία ανταγωνισμού.
5.4.6. Η έμμεση επιλογή, με βάση τα δευτερεύοντα γνωρίσματα.
5.5. Βιβλιογραφία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6ο: Η ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ: ΣΧΗΜΑΤΑ
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΕΠΙΘΥΜΗΤΩΝ
ΓΕΝΟΤΥΠΩΝ
6.1. Γενικά.
6.2. Σχήματα Μαζικής Επιλογής.
6.2.1. Η τυπική Μαζική Επιλογή.
6. 2. 2. Η χονδροειδής μαζική επιλογή ή μέθοδος του μίγματος.
6. 2. 3. Η κυψελωτή μαζική επιλογή.
6. 2. 4. Μέθοδος καταγωγής από μεμονωμένους σπόρους.
6. 3. Σχήματα Γενεαλογικής Επιλογής.
6. 3. 1. Η τυπική γενεαλογική επιλογή.
6. 3. 2. Σπάδικας και αυλακιά.
6. 3. 3. Τροποποιημένη μέθοδος σπάδικα και αυλακιάς.
6. 3. 4. Επιλογή καθαρής σειράς.
6. 3. 5. Κυψελωτή γενεαλογική μέθοδος.
6. 4. Σχήματα Επαναλαμβανόμενης Επιλογής ή Επανεπιλογής.
6.4.1. Απλή επαναλαμβανόμενη επιλογή.
6.4.2. Επαναλαμβανόμενη επιλογή για Γενική Συνδυαστική Ικανότητα.
6.4.3. Επαναλαμβανόμενη επιλογή για Ειδική Συνδυαστική Ικανότητα.
6.4.4. S1 ή S2 οικογενειακή επιλογή.
6.4.5. Ολοσυγγενική επιλογή.
6.4.6. Αμοιβαία επαναλαμβανόμενη επιλογή .
6. 5. Μέθοδος αναδιασταύρωσης.
6. 6. Πολλαπλές διασταυρώσεις.
6. 7. Βιβλιογραφία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7ο: Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ
ΕΤΕΡΩΣΗΣ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ.
7. 1. Ορισμένα γενικά στοιχεία.
7. 2. Εκτίμηση της ετέρωσης.
7.3. Η γενετική βάση του φαινομένου της ετέρωσης.
7. 4. Η δημιουργία των υβριδίων.
7. 4. 1. Δημιουργία καθαρών σειρών.
7. 4. 2. Έλεγχος της συνδυαστικής ικανότητας των καθαρών σειρών.
7. 4. 3. Δημιουργία των υβριδίων.
7. 4. 4. Σποροπαραγωγή των υβριδίων.
7. 5. Βιβλιογραφία.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8ο: ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΓΕΝΟΤΥΠΩΝ ΑΝΘΕΚΤΙΚΩΝ
ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΤΑΠΟΝΗΣΗΣ
8. 1. Ορισμένα γενικά στοιχεία.
8.2. Δημιουργία ανθεκτικότητας σε αβιοτικούς παράγοντες
καταπόνησης.
8. 2. 1. Το δυναμικό απόδοσης των φυτών.
8. 2. 2. Αύξηση του δυναμικού απόδοσης.
8.2.3. Βελτίωση της προσαρμοστικότητας των φυτών
στα περιβάλλοντα καταπόνησης.
8. 2. 4. Δοκιμές ελέγχου και επιλογής ανθεκτικών γενοτύπων.
8. 2. 5. Η χρησιμοποίηση των μοντέλων προσομοίωσης
στη βελτίωση για ανθεκτικότητα στην καταπόνηση.
8. 2. 6. Επιλογή για ανθεκτικότητα στην ξηρασία.
8. 2. 7. Επιλογή για ανθεκτικότητα στις υψηλές θερμοκρασίες.
8. 3. Δημιουργία ανθεκτικότητας σε βιοτικούς παράγοντες
καταπόνησης.
8. 3. 1. Οι αμυντικοί μηχανισμοί των φυτών.
8. 3. 1. 1. Ο μηχανισμός αποφυγής.
8. 3. 1. 2. Ο μηχανισμός της ανθεκτικότητας.
8. 3. 1. 3. Ο μηχανισμός της ανεκτικότητας.
8. 3. 1. Δημιουργία ανθεκτικότητας στους βιοτικούς παράγοντες
καταπόνησης.
8. 3. 1. 1. Ορισμένες γενικές γνώσεις.
8. 3. 1. 2. Η γενετική βάση της ανθεκτικότητας.
8.3.1.3. Διάρκεια της ανθεκτικότητας.
8. 3. 1. 4. Μερικές σπουδαίες αρχές για δημιουργία ανθεκτικότητας.
8. 3. 1. 5. Πηγές γονιδίων ανθεκτικότητας.
8.3.1.6. Δημιουργία και επιλογή των ανθεκτικών φυτών.
8.4. Βιβλιογραφία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9ο: ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΩΝ
ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ
9.1. Αναγκαιότητα της δημιουργίας νέας γενετικής παραλλακτι-
κότητας με τη χρησιμοποίηση των μεταλλάξεων.
9.2. Η φύση των μεταλλάξεων.
9.3. Είδη μεταλλάξεων.
9.3.1. Γονιδιακές μεταλλάξεις.
9.3.2. Χρωμοσωματικές μεταλλάξεις.
9.4. Δημιουργία μεταλλάξεων.
9.4.1. Οι φυσικές μεταλλάξεις.
9.4.2. Οι τεχνητές μεταλλάξεις.
9.5. Χρησιμοποίηση των μεταλλάξεων στη βελτίωση
των φυτών.
9.6. Βιβλιογραφία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10ο: ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗΣ
ΑΡΡΕΝΟΣΤΕΙΡΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ
10.1. Η αναγκαιότητα για τη χρησιμοποίηση της
κυτταροπλασματικής αρρενοστειρότητας.
10.2. Χρησιμοποίηση της κυτταροπλασματικής αρρενοστειρότητας
για τη δημιουργία καθαρών σειρών και υβριδίων βρίζας.
10.3. Ένα απλό σχήμα παραγωγής υβριδίων βρίζας.
10.4. Προβλήματα κατά την εφαρμογή της κυτταροπλασματικής
αρρενοστειρότητας.
10. 5. Βιβλιογραφία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11ο: ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΠΛΟΕΙΔΙΑΣ
ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ
11.1. Ορισμένες απαραίτητες έννοιες.
11. 2. Η σημασία της πολυπλοειδίας στην εξέλιξη των
καλλιεργούμενων φυτών.
11. 3. Τεχνητή παραγωγή πολυπλοειδών φυτών.
11.4. Αποτελέσματα της εφαρμογής του τεχνητού πολυπλοειδισμού.
11.4.1. Τετραπλοειδής βρίζα.
11.4.2. Καρπούζι χωρίς σπέρματα.
11.4.3. Χορτοδοτικά και καλλωπιστικά φυτά.
11.4.4. Τριπλοειδή σακχαρότευτλα.
11.4.5. Διγενικές και διειδικές διασταυρώσεις: το παράδειγμα
της σιταρόβριζας.
11.4.5. Μεταφορά χρωμοσωμάτων μεταξύ ειδών.
11. 5. Βιβλιογραφία.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12ο: ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ
ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ.
12.1. Εισαγωγή.
12.2. Ιστορική διαδρομή της ιστοκαλλιέργειας στα φυτά.
12.3. Η πλαστικότητα και η ολοδυναμία του κυττάρου.
12.4. Το περιβάλλον της καλλιέργειας.
12.5. Τα υποστρώματα καλλιέργειας φυτικών κυττάρων.
12.5.1. Διάλυμα αποθήκευσης μακροστοιχείων.
12.5.2. Διάλυμα αποθήκευσης μικροστοιχείων.
12.5.3. Οργανικά συμπληρώματα.
12.5.4. Πηγή άνθρακα.
12.5.5. Στοιχεία που καθιστούν το υπόστρωμα πηχτό.
12.5.6. Ρυθμιστές της φυτικής ανάπτυξης.
12.5.6.1. Αυξίνες.
12.5.6.2. Κυτοκινίνες.
12.5.6.3. Γιββεριλλίνες.
12.5.6.4. Αμπσισικό οξύ.
12.5.6.5. Αιθυλένιο.
12.6. Τύποι καλλιέργειας.
12.6.1. Καλλιέργεια κάλων.
12.6.2. Καλλιέργεια αιωρημάτων κυττάρων.
12.6.3. Καλλιέργεια πρωτοπλάστες.
12.6.4. Καλλιέργεια ριζών.
12.6.5. Καλλιέργεια άκρων βλαστών και μεριστωμάτων.
12.6.6. Εμβρυοκαλλιέργεια.
12.6.7. Καλλιέργεια μικροσπορίων.
12.7. Αναγέννηση φυτών.
12.7.1. Σωματική εμβρυογένεση.
12.7.2. Οργανογένεση.
12. 8. Βιβλιογραφία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13ο: ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΕΝΩΝ ΑΠΛΟΕΙΔΩΝ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ
13.1. Εισαγωγή.
13.2. Δημιουργία ποικιλιών μέσω της in-vitro καλλιέργειας ανθήρων.
13.3. Δημιουργία ποικιλιών με την τεχνική διγενικών ή διειδικών
διασταυρώσεων (Τεχνική του καλαμποκιού).
13.4. Ένα απλό σχήμα βελτίωσης ενός αυτογονιμοποιούμενου
φυτικού είδους.
13. 5. Βιβλιογραφία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14ο: ΜΟΡΙΑΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ
14.1. Η Βιοτεχνολογία και η Γενετική Μηχανική.
14.2. Δημιουργία νέας γενετικής παραλλακτικότητας
με τη Μοριακή Γενετική Μηχανική.
14.2.1. Η παραγωγή γενετικά τροποποιημένων φυτών.
14.2.2. Μέθοδοι παραγωγής γενετικά τροποποιημένων φυτών.
14.3. Οι βιοχημικοί και οι μοριακοί δείκτες.
14.3.1. Οι βιοχημικοί δείκτες.
14.3.1.1. Τα ισοένζυμα.
14.3.1.2. Οι αποθηκευτικές πρωτεΐνες.
14.3.2. Οι μοριακοί δείκτες.
14.4. Μοριακή βελτίωση.
14. 5. Γενετική τροποποίηση.
14.6. Νεώτερες τεχνικές Βελτίωσης των φυτών.
14.6.1. Αγροδιήθηση.
14.6.2. Αποσιώπηση γονιδίων με τη βοήθεια ιών.
14.6.3. Αντίστροφη Βελτίωση.
14.6.4. Επιταχυνόμενη Βελτίωση που ακολουθεί την επαγωγή
πρώιμης άνθησης.
14.6.5. Συνδυασμός γενετικά τροποποιημένων και μη γενετικά
τροποποιημένων φυτών διαμέσου εμβολιασμού.
14.6.6.Ομο-γένεση.
14.6.7. Ενδο-γένεση.
14.6.8. Επαγωγή μεταλλάξεων με τη μεσολάβηση ολιγονουκλεοτιδίων.
14.7. Βιβλιογραφία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15ο: ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ
15. 1. Η ανάπτυξη της οργανικής γεωργίας.
15. 2. Οργανική Βελτίωση Φυτών.
15. 3. Αρχές της Οργανικής Βελτίωσης των Φυτών.
15. 3. 1. Αλληλεπίδραση γενοτύπου – περιβάλλοντος.
15.3.1.1 Φυσική ικανότητα αναπαραγωγής.
15.3.1.2 Ανεξάρτητη ικανότητα προσαρμογής στο περιβάλλον.
15.3.1.3 Γνωρίσματα της φυτικής καλλιέργειας.
15.3.1.3.1. Αυθεντικότητα του είδους.
15.3.1.3.2. Γνωρίσματα του είδους.
15.3.1.3.3. Ειδικά τοπικά γνωρίσματα.
15.3.1.3.4. Διατροφική αξία.
15.3.2. Η αλληλεπίδραση Βελτιωτή x γεωργού.
15.3.2.1 Συμμετοχική Βελτίωση των φυτών.
15.4. Νομοθεσία.
15.5. Μέθοδοι βελτίωσης.
15.5.1. Κριτική των επιτευγμάτων της γεωργίας και της
βελτίωσης των φυτών.
15.5.1.1. Επιτεύγματα της γεωργίας.
15.5.1.2. Επιτεύγματα της βελτίωσης των φυτών.
15.5.1.3. Κριτική των σύγχρονων επιδιώξεων της βελτίωσης των φυτών.
15.5.2. Καταλληλότητα των σύγχρονων μεθόδων βελτίωσης στην
οργανική γεωργία.
15.5.2.1 Μέθοδοι επιλογής στο επίπεδο του φυτού.
15.5.2.2. Μέθοδοι διασταύρωσης στο επίπεδο του ολόκληρου φυτού.
15.5.2.3. Υβρίδια.
15.5.2.3.1. Πόσο φυσικές είναι οι τεχνικές υβριδισμού;
15.5.2.3.2. Κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.
15.5.2.4. Βελτίωση στο επίπεδο του κυττάρου.
15.5.2.5 Βελτίωση στο επίπεδο του DNA.
15.5.2.5.1 Τεχνικές γενετικής τροποποίησης.
15.5.2.5.2. Οικολογικές αντιρρήσεις.
15.6.2.5.3. Κοινωνικές και οικονομικές αντιρρήσεις.
15.5.2.5.2. Τεχνικές διάγνωσης.
15.6. Βιβλιογραφία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16ο: Η ΣΠΟΡΟΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕΝΩΝ
ΠΟΙΚΙΛΙΩΝ
16.1. Εισαγωγικές πληροφορίες.
16.2. Σημασία του Πιστοποιημένου Σπόρου.
16.3. Διεξαγωγή της Σποροπαραγωγής.
16.4. Γενικές αρχές της σποροπαραγωγής.
16.4.1. Γενετικές αρχές.
16.4.1.1. Διατήρηση της γενετικής καθαρότητας κατά
τη διάρκεια της σποροπαραγωγής.
16.4.2. Αγρονομικές αρχές.
16.4.3. Προϋποθέσεις για την παραγωγή καθαρού και
πιστοποιημένου σπόρου.
16.4.3.1. Προϋποθέσεις πιστοποιημένου σπόρου.
16.4.3.2. Προϋποθέσεις για την παραγωγή καθαρού σπόρου
16.4.4. Επεξεργασία του σπόρου.
16.4.5. Οι νόμοι που καθορίζουν τη σποροπαραγωγή.
16. 5. Βιβλιογραφία.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
ΑΣΚΗΣΗ 1η: ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ
1.1. Σκοπός
1.2. Εισαγωγικές πληροφορίες
1.2.1. Εισαγωγή στη Βελτίωση των Φυτών
1. 2. 2. Στάδια γεωργικής παραγωγής
1. 2. 3. Ο Γεωργικός Πειραματισμός
1. 2. 4. Το Σχέδιο Σποράς

ΑΣΚΗΣΗ 2η: ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΝΟΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΑΓΡΟΥ
2.1. Σκοπός.
2.2. Εισαγωγικές πληροφορίες.
2.3. Απαραίτητα υλικά.
2. 4. Εργασία προετοιμασίας
2.4.1. Γραφή καρτών επισήμανσης
2.4.2. Γραφή πασσάλων επισήμανσης
2.4.3. Ζύγισμα ή μέτρημα των σπόρων των γενοτύπων που
θα δοκιμασθούν
2. 5. Εργασία-πορεία της άσκησης

ΑΣΚΗΣΗ 3η: Η ΧΑΡΑΞΗ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΑΓΡΟΥ
3.1. Σκοπός
3. 2. Εισαγωγικές πληροφορίες
3.3. Απαραίτητα υλικά
3. 4. Εργασία χάραξης
3. 5. Εργασία-πορεία της άσκησης

ΑΣΚΗΣΗ 4η: ΣΠΟΡΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΑΓΡΟΥ
4.1. Σκοπός
4. 2. Εισαγωγικές πληροφορίες
4. 3. Απαραίτητα υλικά
4.4. Εργασία-πορεία της άσκησης

ΑΣΚΗΣΗ 5η: ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΓΡΟ: 1. ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΑ
ΣΙΤΗΡΑ
5. 1. Σκοπός
5.2. Εισαγωγικές πληροφορίες
5.2.1. Υποκειμενικές παρατηρήσεις
5.2.1.1. Κανονικότητα φυτρώματος
5. 2. 1. 2. Παγετοί
5. 2. 1. 3. Πλάγιασμα
5. 2. 1. 4. Ασθένειες
5. 2. 1. 5. Ξεστάχυασμα
5. 2. 2. Αντικειμενικές παρατηρήσεις
5. 2. 2. 1. Πλημμύρες
5. 2. 2. 2. Διάφορες προσβολές από έντομα και ζώα
5. 2. 2. 3. Ύψος των φυτών
5. 2. 2. 4. Η απόδοση
5. 3. Απαραίτητα υλικά και όργανα
5. 4. Εργασία-πορεία της άσκησης
5. 4. 1. Χειμερινό εξάμηνο
5. 3. 2. Εαρινό εξάμηνο

ΑΣΚΗΣΗ 6η: ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΓΡΟ: 2. ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΑ
ΣΙΤΗΡΑ
6.1. Σκοπός
6. 2. Εισαγωγικές πληροφορίες
6. 2. 1. Αριθμός φυτών
6. 2. 2. Ημέρες έως την ανθοφορία
6. 2. 3. Ύψος φυτών (cm)
6. 2. 4. Ύψος κυρίου σπάδικα (cm)
6. 2. 5. Εμφάνιση φυτών
6. 2. 6. Πλάγιασμα ριζών
6. 2. 7. Πλάγιασμα
6. 2. 8. Απόδοση (σπάδικες)
6. 2. 9. Συγκομισθέντα φυτά
6. 2. 10. Συνολικός αριθμός σπαδίκων
6. 2. 11. Σαπισμένοι σπάδικες
6. 2. 12. Υγρασία %
6. 2. 13. Ασθένειες
6. 2. 14. Έντομα
6. 2. 15. Εμφάνιση σπαδίκων
6. 2. 16. Κάλυψη του σπάδικα
6. 2. 17. Σκληρότητα ενδοσπερμίου
6. 3. Απαραίτητα υλικά και όργανα
6. 4. Εργασία-πορεία της άσκησης

ΑΣΚΗΣΗ 7η: ΦΥΤΙΚΑ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ
I. Ο ΜΗ ΔΙΑΙΡΟΥΜΕΝΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ
7. 1. Σκοπός
7. 2. Εισαγωγικές πληροφορίες
7. 3. Απαραίτητα υλικά
7. 4. Εργασία-πορεία της άσκησης

ΑΣΚΗΣΗ 8η:ΦΥΤΙΚΑ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ
II. Ο ΔΙΑΙΡΟΥΜΕΝΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ
8. 1. Σκοπός
8. 2. Εισαγωγικές πληροφορίες
8.2.1. Η διαίρεση του κυττάρου
8. 2. 2. Τα στάδια της μίτωσης
8. 3. Στάδια δημιουργίας χρωμοσωματικών παρασκευασμάτων
8. 4. Απαραίτητα υλικά
8. 5. Εργασία-πορεία της άσκησης
8. 5. 1. Παρασκευή των απαιτούμενων διαλυμάτων
8.5.2. Η τεχνική της δημιουργίας χρωμοσωματικών
παρασκευασμάτων

ΑΣΚΗΣΗ 9η : ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΡΑΛΛΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
I. ΣΧΕΔΙΟ ΧΩΡΙΣ ΟΜΑΔΕΣ, ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΙΣΑ ΚΑΙ ΑΝΙΣΑ
9.1. Σκοπός
9. 2. Εισαγωγικές πληροφορίες
9. 2. 1. Αιτίες που επηρεάζουν το F
9. 2. 2. Από που εξαρτάται το πειραματικό σφάλμα
9. 2. 3. Πειραματικό Σχέδιο
9. 3. Σχέδιο χωρίς ομάδες, δείγματα ίσα
9. 3. 1. Παράδειγμα
9. 3. 2. Λύση του προβλήματος
9. 4. Σχέδιο χωρίς ομάδες, δείγματα άνισα
9. 5. Εργασία-πορεία της άσκησης

ΑΣΚΗΣΗ 10η: ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΡΑΛΛΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ:
II. ΣΧΕΔΙΟ ΠΛΗΡΩΝ ΟΜΑΔΕΣ, ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΤΑΞΗ
10.1. Σκοπός
10. 2. Εισαγωγικές πληροφορίες
10. 3. Σχέδιο πλήρων ομάδων σε ελεύθερη διάταξη (ΠΟΕΔ)
10. 3. 1. Παράδειγμα
10. 3. 2. Λύση του προβλήματος
10.3. Εργασία-πορεία της άσκησης

ΑΣΚΗΣΗ 11η: ΕΥΡΕΣΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ
ΜΕΣΩΝ ΟΡΩΝ ΤΩΝ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΟΤΥΠΩΝ
11.1. Σκοπός
11.2. Σύγκριση των μέσων όρων των ποικιλιών που μελετήθηκαν
11.2. 1. Ε.Σ.Δ., σχέδιο χωρίς ομάδες, δείγματα ίσα
11. 2. 2. Ε. Σ. Δ., σχέδιο χωρίς ομάδες, δείγματα άνισα
11. 2. 3. Ε. Σ. Δ., σχέδιο πλήρεις ομάδες σε ελεύθερη διάταξη
11.3. Εργασία-πορεία της άσκησης

ΑΣΚΗΣΗ 12η: ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΓΕΝΟΤΥΠΩΝ ΑΝΘΕΚΤΙΚΩΝ
ΣΕ ΒΙΟΤΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
12.1. Σκοπός
12. 2. Εισαγωγικές πληροφορίες
12.3. Μέθοδοι μόλυνσης των φυτών με σκωριάσεις
12. 3. 1. Μέθοδος εξωτερικής επάλειψης των φύλλων
12. 3. 2. Μέθοδος τινάγματος των ουρεδοσωρών
12. 3. 3. Μέθοδος της ένεσης
12. 3. Απαραίτητα υλικά
12. 4. Εργασία-πορεία της άσκησης

ΑΣΚΗΣΗ 13η: ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΕΩΝ: I, ΑΥΤΟΓΟΝΙΜΟ-
ΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΦΥΤΑ
13.1. Σκοπός
13. 2. Εισαγωγικές πληροφορίες
13. 2. 1. Λίγα λόγια για το άνθος
13. 2. 2. Η μορφολογία του άνθους του σιταριού
13. 2. 3. Η άνθηση του σιταριού
13. 3. Τεχνικές διασταυρώσεων
13. 3. 1. Τεχνικές αποστημόνωσης
13. 3. 2. Προϋποθέσεις για να γίνουν επιτυχημένες διασταυρώσεις
13. 4. Απαραίτητα εργαλεία και υλικά
13.5. Εργασία-πορεία της άσκησης

ΑΣΚΗΣΗ 14η: ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΕΩΝ: II ΣΤΑΥΡΟΓΟΝΙ-ΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΦΥΤΑ
14.1. Σκοπός
14. 2. Εισαγωγικές πληροφορίες
14. 2. 1. Η μορφολογία του άνθους του καλαμποκιού
14. 2.2. Η άνθηση και η γονιμοποίηση
14. 3. Τεχνικές διασταυρώσεων
14. 3. Απαραίτητα υλικά
14. 4. Εργασία-πορεία της άσκησης

ΑΣΚΗΣΗ 15η: ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΖΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ
ΒΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΓΥΡΗΣ
15.1. Σκοπός
15. 2. Εισαγωγικές πληροφορίες
15. 3. Η συλλογή της γύρης
15. 4. Η ξήρανση και η συντήρηση της γύρης
15. 5. Εκτίμηση της ζωτικότητας και βλαστικότητας της γύρης
15. 5. 1. Εκτίμηση της ζωτικότητας
15. 5. 2. Εκτίμηση της βλαστικότητας
15. 6. Απαραίτητα υλικά-όργανα
15. 7. Εργασία-πορεία της άσκησης

ΑΣΚΗΣΗ 16η: ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΠΛΟΕΙΔΙΑΣ
ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ
16.1. Σκοπός
16. 2. Εισαγωγικές πληροφορίες
16. 2. 1. Μέθοδοι πρόκλησης τεχνητής πολυπλοειδίας
16. 3. Απαραίτητα υλικά και όργανα
16. 4. Εργασία-Πορεία της άσκησης
16. 4. 1. Παρασκευή υδατικού διαλύματος 0, 005% κολχικίνης
16. 4. 2. Τεχνική χρωμοσωματικού διπλασιασμού των σιτηρών

ΑΣΚΗΣΗ 17η ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ
ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ
17. 1. Σκοπός
17. 2. Εισαγωγικές πληροφορίες
17. 2.1. Ορισμός και εφαρμογές της ιστοκαλλιέργειας
17. 2. 2. Τα θρεπτικά υποστρώματα
17.3. Απαραίτητα υλικά συσκευές και όργανα
17. 4. Εργασία-πορεία της άσκησης
17. 4. 1. Εξοικείωση στον χειρισμό των συσκευών και των οργάνων
17. 4. 2. Παρασκευή του θρεπτικού υποστρώματος MS
17. 4. 2. 1. Παρασκευή διαλυμάτων αποθήκευσης
17. 4. 2. 2. Παρασκευή υποστρώματος MS

ΑΣΚΗΣΗ 18η ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΕΙΔΙΑΣ
ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ
18.1. ΣΚΟΠΟΣ
18.2. Εισαγωγικές πληροφορίες
18.3. Απαραίτητα υλικά
18.4. Εργασία-πορεία της άσκησης
18.4.1. Καλλιέργεια ανθήρων
18.4.2. Χρωμοσωματικός διπλασιασμός
18.4.3. Αναγέννηση φυτών

ΑΣΚΗΣΗ 19η ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΚΡΙΝΩΝ
ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΕΩΝ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ
19.1. Σκοπός
19.2. Εισαγωγικές πληροφορίες
19.3. Απαραίτητα υλικά
19.4. Εργασία-πορεία της άσκησης
19.4.1. Πρωτόκολλο διάσωσης ανώριμων εμβρύων που προέρχονται από
μακρινές διασταυρώσεις

ΑΣΚΗΣΗ 20η ΗΛΕΚΤΡΟΦΟΡΗΣΗ ΠΡΩΤΕΪΝΩΝ
20.1. ΣΚΟΠΟΣ
20.2. Εισαγωγικές πληροφορίες
20.3. Απαραίτητα υλικά
20.4. Εργασία-πορεία της άσκησης
20.4.1. Παρασκευή απαιτούμενων διαλυμάτων
20.4.2. Παρασκευή δειγμάτων
20.4.3. Ηλεκτροφόρηση δειγμάτων
20.4.3.1. Παρασκευή της πηκτής
20.4.3.2. Ηλεκτροφόρηση του δείγματος
20.4.4. Βαφή

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΝ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΟΡΩΝ